Wąsik u kobiety – nie tylko estetyczny mankament, ale i problem o podłożu zdrowotnym. Dowiedz się, co oznacza jego obecność
Kobieca twarz spowita długimi lokami jest niewątpliwie jej atutem. Stąd też panie wyjątkowo o nią dbają, nakładając różnego rodzaju kremy i maseczki, na sam koniec korygując nieco rysy odpowiednim makijażem. Wszelkie mankamenty bywają kłopotliwe, wyzwalając kompleksy i poczucie wstydu. Takim problemem jest nadmierne owłosienie nad górną wargą.
Ze zbyt obfitym owłosieniem boryka się wiele kobiet. Szczególnie widoczne jest to u pań o ciemnej karnacji i włosach. Wtedy meszek nad górną wargą jest o wiele bardziej wyrazisty. Stanowi to oczywiście źródło niepokoju, a także wywołuje kompleksy. Najczęściej panie szukają rozwiązań na własną rękę, usuwając włoski z twarzy domowymi sposobami. Ale ów wąsik u kobiety to nie tylko kwestia estetyki, czasem może oznaczać zaburzenia równowagi hormonalnej, które po prostu trzeba leczyć.
Źródło: pixabay.com
Wąsik u kobiety – nie tylko estetyczny mankament, ale i problem o podłożu zdrowotnym. Dowiedz się, co oznacza jego obecność
Co oznacza wąsik u kobiety?
Ciemne owłosienie na twarzy jest często zdeterminowane etnicznie. Oznacza to, że kobiety z południowej Europy mają je częściej niż mieszkanki krajów na północy kontynentu. Martwić wtedy może jedynie aspekt wizualny owej „przypadłości”. Jeśli jednak obecność włosków nad górną wargą nie jest warunkowana miejscem zamieszkania, a w związku z tym specyficznym typem urody, to przyczyn tego stanu rzeczy należy szukać gdzie indziej. Owłosienie twarzy u pań może być związane z miejscową, wrodzoną wrażliwością skóry na męskie hormony płciowe. Stanowi wówczas przede wszystkim problem kosmetyczny, wymagający znalezienia odpowiedniej metody depilacji.
Inną przyczyną może być zbyt wysoki poziom androgenów w organizmie. Wtedy oprócz meszku nad górną wargą pojawia się owłosienie brody czy policzków, klatki piersiowej oraz bujne owłosienie łonowe. Tym objawom może także towarzyszyć także obniżony głos i rozrost mięśni. Warto wówczas skonsultować się z lekarzem, gdyż takie objawy mogą być efektem choroby.
Choroby jajników i nadnerczy – przyczyny nadmiernego owłosienia
Istnieje wiele schorzeń, których istotą są zaburzenia naruszające równowagę hormonalną. Te z kolei powodują nadmierny wzrost włosów:
Zespół policystycznych jajników – oprócz wąsika występują nieregularne miesiączki, problemy z płodnością, a także trądzik. Choroba ta niesie również ryzyko zachorowania na cukrzycę.
Wrodzony przerost nadnerczy – w wyniku tej choroby dochodzi do zwiększenia produkcji androgenów nadnerczowych. Oprócz nieprawidłowej ilości owłosienia w różnych kłopotliwych miejscach objawia się zaburzeniami cyklu miesiączkowego, nadmiernym łojotokiem oraz łysieniem skroniowym.
Hiperprolaktynemia – wywołana przez nadczynny przedni płat przysadki, którego rolą jest produkcja prolaktyny. Poziom tego hormonu wzrasta w ciąży, a także podczas laktacji, ponadto pod wpływem stresu oraz wysiłku fizycznego.
Choroby i zespół Cushinga – zwiększona produkcja kortyzolu pociąga za sobą wzrost poziomu hormonów androgenowych odpowiedzialnych za nadmierny wzrost włosów. Choroba ta dodatkowo charakteryzuje się otyłością brzuszną, szczupłymi kończynami, czerwonymi rozstępami na skórze brzucha i okrągłą twarzą.
Anoreksja – w spustoszonym przez zaburzenia łaknienia organizmie ma miejsce spadek produkcji estrogenów. Ciało zaczyna wtedy porastać włoskami, między innymi po to, by zatrzymać więcej ciepła.
Leczenie zbyt obfitego owłosienia
Najpierw warto odwiedzić ginekologa, który powinien rozpoznać przyczynę problemu i zapisać odpowiednie leki. Do wizyty u lekarza należy się odpowiednio przygotować – specjalista zapyta zapewne o owłosienie mamy, babci czy siostry, poprosi o podanie nazw leków, które bierzemy, a także sprawdzi wskaźnik BMI. Wykona również USG dopochwowe i USG brzucha. Jeśli badanie nie przyniesie oczekiwanego rezultatu, wtedy następnym krokiem jest rejestracja u endokrynologa, który z kolei powinien skierować na badania krwi. Jeżeli wynik wykluczy diagnozę, wówczas specjalista zbada funkcjonowanie przysadki mózgowej i tarczycy.
Leczenie jest zależne od przyczyn choroby. Zazwyczaj lekarz zaleca farmakologię:
- doustne pigułki antykoncepcyjne, zawierające estrogeny i progesteron, które hamują produkcję androgenów przez jajniki
- terapia antyandrogenami
Farmakologiczne leczenie trwa długo i pierwsze efekty widoczne są zwykle dopiero po kilku miesiącach. Inne metody pomagające w pozbyciu się niechcianego owłosienia to między innymi stosowanie kremów zawierających eflornitynę czy wybielanie lub rozjaśnianie włosów.
Oceń ten artykuł:
(172 głosów, średnia: 3,71 z 5)
zapisuję głos...