„Skóra w której żyję” – nowy film Pedro Almodóvara niedługo w Polsce

„Skóra, w której żyję” to owacyjnie przyjęty na festiwalu w Cannes thriller Pedro Almodóvara, niekwestionowanego mistrza współczesnego kina. Reżyser od początku filmu mnoży pytania, trzymając widzów przez cały seans w napięciu. Twórca Wszystko o mojej matce po raz drugi w swojej karierze sięgnął po materiał literacki (Drżące ciało inspirowane było powieścią Ruth Rendell) i przygotował scenariusz na podstawie powieści Tarantula Thierry’ego Jonqueta.

W rolach głównych występują: Antonio Banderas, jeden z ulubionych aktorów hiszpańskiego reżysera oraz Elena Anaya, która ma szansę stać się nową muzą Almodóvara.

Od czasu, gdy żona doktora Roberta Ledgarda (Antonio Banderas), znanego chirurga plastycznego, spłonęła w wypadku samochodowym, próbował on stworzyć nową ludzką skórę, która mogłaby ją ocalić. Po dwunastu latach badań udaje mu się wyhodować skórę, będącą prawdziwą zbroją, chroniącą przed wszelkimi zagrożeniami.

Filmy o duchach, śmierci i przemijaniu

Przez lata eksperymentów i prób doktor Ledgard potrzebował trzech rzeczy: braku skrupułów, asystenta i królika doświadczalnego: najlepiej człowieka. Skrupuły nie były dla doktora żadnym problemem, najwierniejszą asystentką została Marilia (Marisa Paredes), kobieta opiekująca się nim od dnia jego narodzin, a jeśli chodzi o doświadczalnego królika… Ledgard nie bał się sięgnąć po najbardziej drastyczne rozwiązanie…

Niemal obezwładnia precyzją i bogactwem znaczeń i robi ogromne wrażenie.

Malwina Grochowska, filmweb.pl

Najnowszy film Pedro Almodóvara poraża i onieśmiela, a od wewnątrz kipi od namiętności.
Barbara Hollender, „Rzeczpospolita”

Szalone zwroty akcji i oryginalna intryga erotyczna.

Eric Koh, Indiewire

Zmysłowy thriller erotyczny, a zarazem mroczna komedia.

Brad Brevet, ropeofsilicon.com

Thriller, horror, komedia, romans, ale tak naprawdę almodóvarowskie połączenie wszystkich tych gatunków.

Screen Daily

To obraz perwersyjny i szalony, a przy tym świetnie rozplanowany i doskonale zrealizowany.

Peter Bradshaw, The Guardian