Powitania w różnych krajach świata

W naszej kulturze zwykle witamy się poprzez wyciągnięcie do drugiej osoby dłoni. Jednakże w Kraju Kwitnącej Wiśni powitanie to ukłon, a we Francji pocałunek w policzek. Grecy w trakcie przywitania poklepują się po plecach, natomiast mieszkańcy Kenii, członkowie plemienia Masajów – tańczą. Każdy zakątek świata ma inny zwyczaj. Powitania wyglądają bardzo różnie. Warto więc je znać, by nie popełnić faux pas.

pixabay.com

Zobacz także: Lekcja etykiety z brytyjską królową

Kiedy podróżujemy po świecie, stykamy się z różnymi kulturami. Warto przed wyprawą poznać zwyczaje panujące w danej społeczności. Dzięki temu uchronimy się przed popełnieniem gafy. W jakim kraju na powitanie unosi się brwi? Czy pokazanie języka może być sposobem na przywitanie? Podpowiadamy w naszym artykule, który powstał przy współpracy z AccorHotels.

Uścisk dłoni – najpopularniejsze powitanie

Najpopularniejszym sposobem powitania się jest podanie prawej ręki, którą ściskamy dłoń witanej osoby i lekko nią potrząsamy. Siła ucisku, intensywność potrząsania oraz długość całej czynności jest uwarunkowana kulturowo.

W większości krajów potrząsa się rękę rozmówcy od pięciu do siedmiu razy, choć są od tego wyjątki, np. w Niemczech robi się to od dwóch do trzech razy (tak samo witamy się w Polsce). We Francji ściskanie dłoni rozmówcy trwa długo, podobnie w krajach arabskich, choć tam uścisk jest bardzo delikatny. Za to w Rosji typowy jest mocny chwyt przy podawaniu ręki, a w Zambii w trakcie powitania ściska się również kciuki.

Powitania w różnych zakątkach świata

zdjęcie: materiały prasowe ACCORHOTELS

Tybet – pokazanie języka

W Tybecie, gdy się z kimś witamy to lekko wysuwamy język. Tym sposobem pokazujemy, że nie jest on czarny i nie jesteśmy reinkarnacją tybetańskiego króla pochodzącego z IX wieku. Według legendy miał on czarny lub siny język.

Nowa Zelandia– hongi

Tradycyjne nowozelandzkie przywitanie to „hongi”, czyli jednoczesne dotknięcie się czołami i nosami.

Japonia– ukłon

Japończycy są bardzo powściągliwi w powitaniach. Składają ukłon. Jeśli druga osoba kłania się nam, my również powinniśmy zrobić to samo. Ukłon jest oznaką szacunku, a jego zignorowanie jest postrzegane bardzo negatywnie. W trakcie tej czynności wzrok powinien być skierowany w dół. Natomiast głębokość ukłonu zależy od pozycji naszego towarzysza – im osoba starsza lub wyższa rangą, tym ukłon powinien być głębszy.

Filipiny– przyłożenie dłoni osoby do własnego czoła

Na Filipinach, kiedy młode osoby witają się ze starszymi, klękają lub schylają się i przyciągają dłoń rozmówcy do swojego czoła. Jest to jeden ze sposobów okazania szacunku.

Tajlandia– złożone dłonie i schylenie się

Typowym powitaniem w Tajlandii jest ułożenie rąk jak do modlitwy na wysokości klatki piersiowej oraz lekkie pochylenie się. Co ważne, w trakcie schylania broda powinna dotknąć kciuków.

Mikronezja– uniesienie brwi

Mieszkańcy Mikronezji w geście przywitania unoszą brew. Oznacza to, że akceptują obecność drugiej osoby.

Indie

Hindusi witają się znakiem rąk złożonych do modlitwy. Podczas powitania wypowiadają słowo „Namaste”, podnoszą swoje dłonie na wysokość klatki piersiowej i łączą je palcami ku górze.

Francja

We Francji bardzo popularne jest całowanie się w policzek na powitanie. Francuzi często na początku wymieniają swoje stopnie naukowe i służbowe, którymi operują w czasie dalszej rozmowy.

Grecja

W Grecji w czasie powitania klepiemy się nawzajem po plecach.

Kenia

Masajowie witają nowych gości tańcem. Ustawiają się wtedy w kręgu, konkurując między sobą. Pokazują, kto z nich skacze najwyżej.

Znacie inne, ciekawe powitania lub interesujące przykłady etykiety z różnych krajów?