Pierwszy dzień wiosny – astrologiczna i kalendarzowa. Tradycje i zwyczaje
Patrząc na budzącą się do życia przyrodę chyba każdemu z nas cisną się na usta słowa piosenki Marka Grechuty „Wiosna, wiosna…wiosna, ach to Ty!”. Choć nie jest jeszcze najcieplej to można ją już teraz poczuć w powietrzu, a gdyby rozejrzeć się dokoła za pewnością zauważymy także jej oznaki. Pierwszy dzień wiosny według astrologii przypada 20 marca. Dla większości osób jednak prawdziwy początek tej wyjątkowej pory roku jest dzień później. 21 marca to pierwszy dzień wiosny według kalendarza i to właśnie z nią wiąże się najwięcej tradycji i zwyczajów. Jakich?
Spis treści:
Kiedy przypada pierwszy dzień wiosny?
Pierwszy dzień wiosny według astrologii wypada 20 marca, kiedy to następuje przejście Słońca przez punkt Barana. W tym roku czas ten będzie przypadał dokładnie na godzinę 4:07. Do tego właśnie w tym dniu mamy do czynienia z równonocą. W praktyce oznacza to, że długość nocy i dnia są sobie równe. Z kolei kalendarzowy początek wiosny datuje się na 21 marca i to właśnie wtedy celebrowane jest powitanie nowej pory roku i pożegnanie tej starej. Jak wygląda w praktyce? Zmian jest sporo, choć pewne elementy pozostają wspólne.
Jak obchodzimy dzień wiosny?
Dzień Wiosny celebrowany zgodnie z kalendarzem 21 marca to okazja do wielu eventów na terenie miast. Wiele szkół czy przedszkoli organizuje w tym czasie specjalne korowody wiosenne na powitanie nowej pory roku czy happeningi lub konkursy z nagrodami. W niektórych regionach Polski domy i płoty dekoruje się także kolorowymi wstążkami na znak radości z nadejścia wiosny. Symbolem pożegnania zimy jest też oczywiście topienie Marzanny, będącej symbolem śmierci i odrodzenia. To forma tradycyjnego obrzędu polskiego, która jednak obecnie jest na wymarciu i mało kto wciela ją w czyn. Jeśli jednak ktoś zdecyduje się na przedłużenie jej żywotności musi pamiętać o kilku ważnych zasadach.
Czy za topienie Marzanny można dostać mandat?
Rytualne pożegnanie zimy polegające na topieniu Marzanny powoli odchodzi już do lamusa. Zdarza się jednak tak, że w niektórych regionach Polski nadal jest ono kultywowane. Wątpliwości wzbudza jednak to czy takie działanie nie jest szkodliwe dla środowiska. Aby tak się nie stało kukła powinna zostać wykonana z materiałów biodegradowalnych. Sprawdzi się więc słoma czy patyki. Dzieci często dekorują ją także kolorową bibułą, która także łatwo ulega rozpadowi pod wpływem wody. Jeśli Marzanna jest w takiej formie można mieć pewność, że nie będzie problemu z jej zaleganiem w rzece czy jeziorze, a materiał z jakiego jest wykonana samoistnie ulegnie zniszczeniu. Co innego jeśli ktoś wpadłoby na pomysł podpalenia kukły, która miałaby w swoim „składzie” tworzywa sztuczne np. plastik, styropian czy PCV. Z punktu widzenia ekologii takie działanie jest szkodliwe. To wykroczenie z art. 141 o odpadach i może za to grozić mandat wysokości nawet do 500 zł.
Skąd wziął się dzień wagarowicza?
Przyjęło się, że na pierwszy dzień kalendarzowej wiosny, czyli 21 marca przypada także Dzień Wagarowicza. Nie wiadomo jednak skąd wziął się ten zwyczaj i od jak dawna jest praktykowany. Choć wiele lat temu kojarzył się wyłącznie z ucieczką z lekcji dziś kojarzy się z czymś innym, a jego zła sława przemija. Z okazji Dnia wagarowicza w szkołach przygotowuje się specjalne eventy. Podwójne święto to wszak idealna okazja do celebrowania! Poza tym to świetny sposób na to jak skutecznie zatrzymać uczniów w szkole. Dlatego często z okazji dnia wiosny w placówkach organizuje się liczne atrakcje jak np. konkursy czy zabawy. Wiele nauczycieli wychodząc naprzeciw dorastającej młodzieży decyduje się także na wycieczki poza szkolne mury. Takie szkolne inicjatywy to doskonały sposób na to, aby umilić dzieciom naukę. Wyprawa na farmę to doskonały pomysł zaznajomienia najmłodszych z przyrodą.