Nie zarażaj!

Coraz więcej młodych ludzi zmienia swój styl życia i stosunek do seksu. Wielu z nich nie ma stałych partnerów seksualnych, a do kontaktów płciowych, na jakie się decydują dochodzi zwykle przypadkowo. Takie kontakty seksualne są główną drogą szerzenia się wielu groźnych chorób: HIV, żółtaczki typu B i C, kiły czy infekcji Chlamydią. Latem zachorowalność na choroby weneryczne zdecydowanie wzrasta.

Bezpieczna kobieta

Wyjazd wakacyjny, podróż służbowa, nowe znajomości, szalone imprezy – to jedne z najczęstszych sytuacji, kiedy dochodzi do przypadkowych kontaktów seksualnych bez stosowania zabezpieczenia w postaci prezerwatywy. Pamiętajmy jednak, że chwila zapomnienia nie musi prowadzić do tragedii i długiego leczenia.

Kontakty seksualne są główną drogą szerzenia się wielu groźnych chorób: HIV, wirusowego zapalenia wątroby typu B i C, kiły czy infekcji Chlamydią. W przypadku kobiet dodatkowo dochodzi możliwość nieplanowanego zajścia w ciążę. Infekcje często trzeba leczyć tygodniami, a nawet miesiącami. Niektórych z nich nie da się całkowicie wyleczyć. Co również ważne, raz zarażona osoba może już do końca życia być nosicielem.

Osobom, które miały przypadkowe kontakty seksualne zaleca się wykonanie badań w kierunku najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Niektóre z placówek oferują swoim pacjentom specjalnie przygotowane pod tym kątem zestawy badań. Należą do nich centra medyczne Prywatnej Lecznicy Certus w Poznaniu i Swarzędzu, w których można skorzystać z pakietu „Bezpieczna kobieta” i „Bezpieczny mężczyzna”. Badania powinno wykonać się najwcześniej 6-8 tygodni od dnia wystąpienia ryzyka zakażenia. Pakiety sprofilowane są pod kątem płci i składają się z następujących elementów:

„Bezpieczna kobieta” HIV test p/c anty-HCV Antygen HbS VDRL (badanie na kiłę) Chalmydia Trachomatis (IgG, IgM) badanie ogólne moczu beta-HCG (test ciążowy) „Bezpieczny mężczyzna”HIV test p/c anty-HCV Antygen HbS VDRL (badanie na kiłę) Chalmydia Trachomatis (IgG, IgM) badanie ogólne moczu

Na badania należy zgłosić się do laboratorium w celu pobrania krwi, a także przynieść ze sobą próbkę moczu. Większość wyników dostępna jest już tego samego dnia, jednak ich komplet pacjent może odebrać dopiero po kilku dniach. Po otrzymaniu wyników można zgłosić się na konsultację do lekarza internisty, który dobierze właściwe leczenie lub też zleci badania uzupełniające. Jeśli zajdzie taka konieczność, może on również odesłać pacjenta do lekarza innej specjalizacji.