Nie taka dziewczyna – recenzja książki Leny Dunham

Lena Dunham, to ona stworzyła kontrowersyjny serial Dziewczyny. Zdobyła osiem nominacji do Złotych Globów i dwie statuetki Emmy. Napisała scenariusz do filmu Mebelki, zagrała w nim i wyreżyserowała. Dzisiaj przyglądamy się jej pisarskiemu debiutowi, który od niedawna zagościł również na półkach polskich księgarń. Jaka jest Nie taka dziewczyna Leny Dunham?

Chciałabym jednak opowiedzieć swoje historie, a zresztą muszę to zrobić, żeby nie oszaleć: opowiedzieć o tym, jak obudziłam się w ciele dorosłej kobiety, przerażona i zniesmaczona. O tym jak ktoś dotykał mojej pupy, jak musiałam udowodnić swoją wartość przed salą pełną pięćdziesięcioletnich facetów i jak poszłam na elegancką imprezę z najpaskudniejszym czerwonym nosem w historii. O tym, że pozwalałam facetom, by traktowali mnie tak, jak nie powinni. (…) Nie, nie jestem seksuologiem, psychologiem, ani dietetyczką. Nie jestem matką trojga dzieci ani właścicielką świetnie prosperującego sklepu z bielizną. Jestem za to dziewczyną, która chciałaby mieć wszystko, a na następnych stronach przeczytacie pełne nadziei meldunki z pierwszej linii frontu.

 Nie taka dziewczyna, Lena Dunham

 Książka nie jest typową biografią. Lena zdaje sobie sprawę z tego, że jest młoda, bardzo młoda. Ma 28 lat i mnóstwo sukcesów w życiu zawodowym na koncie. Ma również, jak każda dziewczyna jeszcze więcej porażek, szczególnie w życiu osobistym.

Polecamy również: Stylizacje inspirowane serialem GIRLS

Lena nie pisze o swoim życiu zawodowym w kategorii ciekawostek z planu. Pojawia się ono w wzmiankach. Lena nie buduje sobie pomnika, a jedynie stara się w zbiorze esejów – przepełnionych swoimi wspomnieniami z dzieciństwa, domu rodzinnego, związków, jednorazowych przygód, studiów, z pracy zawodowej – opowiedzieć swoją historię i rozliczyć się z nią. Jak sama wspomina, będzie cieszyć się, jeśli dzięki temu ustrzeże kogoś przed popełnieniem błędu.

To, czego nie można Lenie odmówić, to świetnego pisarstwa i fenomenalnego sposobu dobierania tematów i ich opowiadania. Nie taka dziewczyna może być świetnym dopełnieniem serialu dla jego fanów. W tej książce dowiemy się dlaczego takie tematy porusza, dlaczego właśnie takie perypetie spotykają bohaterki serialu – są to historie inspirowane jej życiem. Lena nie jest idealna i w pełni zdaje sobie z tego sprawę. W serialu, jak i w książce mówi nam, że i my tacy nie jesteśmy.

Nie taka dziewczyna nie jest jednak kierowana wyłącznie do fanów serialu. Możecie przeczytać ją bez znajomości tego tematu. Książka skierowana jest do każdej dziewczyny, do każdej młodej kobiety.

Nie taka dziewczyna jest jednocześnie zabawna i nieco gorzka. Lena sama przyznaje się, że do mówienia o rzeczach trudnych czasami posługuje się dowcipem. W tym samym tonie opowiada o pewnej nieprzyjemnej sytuacji. Stara się dociec, czy przypadkowy seks, brutalny i bez zabezpieczenia ,gdy znajdowała się pod wpływem alkoholu i środków odurzających był przemocą? Czy był gwałtem? Lena nie jest moralizatorką, jest inteligentną, bardzo wrażliwą młodą kobietą, która szuka samej siebie, stara się opowiadać historie, a czytelnikowi wyciągać z nich wnioski.

„- Bardzo cię kocham – mówię znów się rozklejając. 

Odkładam słuchawkę, idę do lustra, spodziewając się zobaczyć w nim rozmazany na policzkach eyeliner, smugi różu i podkładu. Jestem w Los Angeles, więc dam radę ze wszystkim: najwyżej pójdę w stylu Lindsay Lohan. Ze zdziwieniem jednak stwierdzam, że moja twarz jest nietknięta, wręcz świeża. Makijaż jest na swoim miejscu. 

Wyglądam dobrze. Wyglądam jak ja. ” 

Nie taka dziewczyna, Lena Dunham

Mnie ciekawi szczególnie jedna kwestia.  Czy to tylko cecha naszego pokolenia, że nie wiemy do końca jakie jesteśmy i jakie chcemy być? Czy ten strach przed dorosłością, która nagle pojawiła się któregoś ranka, to jedynie cecha charakterystyczna obecnych dwudziestoparolatek? Kobiety w moim wieku, jeszcze dekadę, dwie temu były już żonami i matkami. Być może były dojrzalsze? Być może nie miały tyle czasu na strach, musiały zająć się domem, iść do pracy, nakarmić dzieci, zrobić pranie? Dlatego zwracam się z pytaniem do starszych czytelniczek, czy to tylko przypadłość mojego pokolenia?

Nie taka dziewczyna jest książką, która rozśmiesza, bawi, ale także porusza. Ze swojej strony mogę ją gorąco polecić, wszystkim, którzy są fanami Dziewczyn i każdej kobiecie, która chce poczytać o typowo kobiecych sprawach, widzianych kobiecym okiem. Czekam na kolejne jej książki! Bez wątpienia jest pisarką, której należy się przyglądać.