Leczenie zapalenia pęcherza moczowego u młodych mężatek

Ból i pieczenie podczas oddawania moczu? Ciągłe bieganie do toalety? Która z nas tego nie zna. Ta dolegliwość bardzo często dotyczy młodych kobiet, które dopiero rozpoczynają swoje życie seksualne. Z tego powodu została nazwana chorobą miesiąca miodowego. Co wywołuje zapalenie pęcherza? Jak się przed nim chronić i co zrobić kiedy już nas dopadnie?

Co wywołuje zapalenie pęcherza?

Dlaczego kobiety tak często chorują na zapalenie pęcherza, a mężczyźni nie? Wszystko jest związane z budową anatomiczną żeńskiego układu moczowego. U kobiet długość cewki moczowej wynosi od 4 do 5 cm i dodatkowo jest umiejscowiona bardzo blisko pochwy i odbytu. Bakterię mają więc prostą i bardzo krótką drogę do pęcherza moczowego. U mężczyzn cewka moczowa ma aż 15-20 cm, dlatego rzadziej zapadają na choroby zapalne pęcherza.

Patogenem, który najczęściej wywołuje zapalenie pęcherza jest pałeczka okrężnicy Escherichia coli, która naturalnie bytuje w jelicie grubym. W swoim naturalnym środowisku jest całkowicie niegroźna, jeśli jednak dostanie się do dróg moczowych, może wywołać stan zapalny. Dlaczego tę przypadłość nazywamy syndromem miesiąca miodowego? Wiąże się to z tym, że problemów z pęcherzem bardzo łatwo jest się nabawić podczas stosunku seksualnego. Podczas pieszczot bardzo łatwo jest przenieść bakterie z okolic odbytu do cewki moczowej. Bakterię natychmiast migrują do dróg moczowych, namnażają się i wędrują do pęcherza. Kiedy umiejscowią się na ściankach pęcherza rozpoczyna się stan zapalny. Tej dolegliwości nie można ignorować – bakterie mogą przedostać się moczowodami do nerek i wyrządzić jeszcze większe szkody.

Profilaktyka to najlepszy pomysł

Jak chronić się przed nieprzyjemnym pieczeniem po stosunku? Najważniejszą rzeczą w profilaktyce syndromu miesiąca miodowego jest wyrobienie sobie odpowiednich zachowań po stosunku płciowym. Za każdym razem należy się podmyć łagodnym płynem do higieny intymnej o kwaśnym pH lub przynajmniej zaraz po oddać mocz. Strumień moczu oczyści cewkę moczową i wyrzuci na zewnątrz bakterie, które się tam dostały. Trzeba też pamiętać o właściwej higienie w toalecie – miejsca intymne należy wycierać zawsze od przodu do tyłu, nigdy odwrotnie. Zapobiega to przenoszeniu się bakterii z odbytu w okolice cewki moczowej. Nie powinno się również zbyt długo wstrzymywać moczu – kiedy zalega on w drogach moczowych, bakterie mają idealne warunki do namnażania się.

Kilka prostych zasad wprowadzonych do codziennego życia również pomoże uchronić się przed zapaleniem pęcherza. Dobrze jest pić przynajmniej 2 litry wody dziennie. Ułatwia to płukanie pęcherza i cewki moczowej dzięki czemu bakterie nie mają się kiedy namnożyć. Profilaktycznie można pić również soki z czarnej porzeczki lub żurawiny, które korzystnie wpływają na drogi moczowe i ograniczają liczebność mikrobów w pęcherzu. Dodatkowo warto dbać o utrzymywanie dróg moczowych w cieple – nasze babcie miały racje kiedy mówiły, że wychłodzony organizm jest podatny na zapalenia pęcherza.

Jak leczyć zapalenie pęcherza?

Co zrobić kiedy już złapała nas ta bardzo bolesna dolegliwość? Pierwsze objawy choroby to ciągłe parcie na mocz i ostry, piekący ból podczas wizyty w toalecie. Bardzo często nie udaje się również oddać więcej niż kilka kropel moczu za jednym razem. Terapia polega przede wszystkim na zażyciu leków dostępnych bez recepty zawierających furaginę – Jak leczyć zapalenie pęcherza furaginą? | neoFuragina. W przypadku kiedy pojawiła się gorączka i ból nerek należy udać się do lekarza, który przepisze odpowiedni antybiotyk.

Podczas choroby można się wspomagać również domowymi sposobami. Trzeba nadal pić dużo płynów (podczas choroby najmniej 3 litry dziennie) oraz sok z czarnej porzeczki, granatu, jeżyn i żurawiny. Łagodząco na ból działają także nasiadówki z gorącej wody i ziół (rumianku, szałwii i krwawnika lub gotowych mieszanek dostępnych w aptece). Podczas leczenia należy też ograniczyć zbliżenia z partnerem. Mogą być w tym czasie bolesne i wydłużą czas leczenia choroby.