Leczenie nadczynności tarczycy
Nadczynność tarczycy to jedna z częściej występujących patologii tego narządu. Charakteryzuje się nadmierną produkcją hormonów tarczycy FT3 i FT4, które wpływają m.in. na metabolizm organizmu oraz czynność gruczołów płciowych. Sprawdź, na czym polega leczenie nadczynności tarczycy. Nadczynność tarczycy to jedna z częściej występujących patologii tego narządu. Charakteryzuje się nadmierną produkcją hormonów tarczycy FT3 i FT4, które wpływają m.in. na metabolizm organizmu oraz czynność gruczołów płciowych. Sprawdź, na czym polega leczenie nadczynności tarczycy.
Co obejmuje leczenie nadczynności tarczycy?
Z nadczynnością tarczycy zmaga się około 2% dorosłej populacji. Najczęściej za jej powstanie odpowiadają choroba Gravesa-Basedowa, autonomiczny guzek nadczynny tarczycy lub wole wieloguzkowe nadczynne. Choroba daje objawy ze strony różnych narządów i układów. Jej leczenie obejmuje:
- leczenie zachowawcze – postępowanie farmakologiczne,
- metody radykalne:
- leczenie chirurgiczne – po uzyskaniu prawidłowej czynności tarczycy w ramach leczenia farmakologicznego,
- leczenie jodem radioaktywnym (131I).
Leczenie farmakologiczne nadczynności tarczycy
W leczeniu nadczynności tarczycy wykorzystuje się zazwyczaj takie rodzaje medykamentów, jak:
- leki przeciwtarczycowe – wśród nich zastosowanie znajdują leki ograniczające powstawanie hormonów w tarczycy, tzw. tyreostatyki (tiamazol i propylotiouracyl);
- leki β-adrenolityczne – najczęściej wykorzystywany spośród nich jest propranolol; środki te ograniczają część objawów towarzyszących nadczynności tarczycy (np. arytmię, wzmożoną potliwość, niepokój, drżenie rąk, nietolerancję ciepła).
Leczenie jodem radioaktywnym nadczynności tarczycy
Leczenie jodem radioaktywnym opiera się o izotop 131I, który emituje promieniowanie β, zdolne do zniszczenia komórek tarczycy wychwytujących jod z krwi. Efekt działania jodu promieniotwórczego widoczny jest w ciągu kilku miesięcy od podania go. Leczenia tego nie podejmuje się w przypadku kobiet w ciąży i podczas karmienia piersią. Przez mniej więcej tydzień po zastosowaniu omawianej formy leczenia pacjent powinien unikać kontaktu z ciężarnymi i małymi dziećmi. Dodatkowo kobiety muszą wstrzymać się z zajściem w ciążę przez czas od 6 do 12 miesięcy (zalecenie jest zależne od przyjętej dawki izotopu oraz decyzji lekarza prowadzącego).
Leczenie chirurgiczne nadczynności tarczycy
Leczenie chirurgiczne to obok radioterapii kolejna forma leczenia radykalnego, które podejmowane jest w razie nieskuteczności postępowania zachowawczego. Operacja polega na usunięciu w części lub w całości gruczołu tarczycowego. W pierwszym przypadku mówi się o strumektomii subtotalnej, a w drugim o strumektomii totalnej. Leczenie chirurgiczne jest konieczne w przypadku raka tarczycy. Zabieg ten powinien być wykonany w stanie eutyreozy (prawidłowej czynności tarczycy). Po operacji rozwija się niedoczynność tarczycy, którą zwalcza się preparatami tyroksyny. Zabieg usunięcia tarczycy wiąże się z ryzykiem pewnych powikłań, np. porażeniem jednej struny głosowej lub obu, które dotyczy 5–10% pacjentów.
Oceń ten artykuł:
(21 głosów, średnia: 4,86 z 5)
zapisuję głos...