Leczenie chrapania jest możliwe!

Na nic zdają się stopery w uszach i poduszka na głowie. Nie pomagają poszturchiwania, gwizdy ani cmokania. Chrapanie. To ono spędza sen z powiek wielu osobom, w szczególności partnerom chrapiących. Jak zauważa specjalista otolaryngologii prof. dr hab. Kamal Morshed z prywatnego szpitala Żagiel Med w Lublinie, oprócz nieznośnych hałasów, chrapanie może być oznaką niebezpiecznej dla życia choroby. Najważniejsze jest więc, by z pomocą bliskiej osoby przeanalizować, kiedy chrapiemy. Z kolei z pomocą lekarza sprawdzić dlaczego tak się dzieje – podkreśla. Leczenie chrapania jest możliwe!

chrapanie

fot. Wavebreak Media, Freepik

Skąd się bierze chrapanie?

Chrapanie zdarza się każdemu z nas. Bardzo częstą przyczyną jest niedrożność dróg oddechowych. W czasie snu nasze mięśnie są rozluźnione a miękkie podniebienie opada dotykając nasady języka i tylnej ściany gardła. W rezultacie powietrze przepływa wtedy przez niewielką szczelinę  tłumaczy prof. dr hab. Kamal Morshed i dodaje, że zapadaniu się podniebienia i języka, które utrudnia oddychanie, sprzyja również spanie na wznak. Chrapanie może być również spowodowane alergią, skrzywieniem przegrody nosowej  a także polipami czy przerośniętym języczkiem.

Wady anatomiczne to jedynie jedna z wielu przyczyn chrapania. Znacząco częściej chrapią ludzie otyli. Dzieje się tak z powodu tłuszczu odkładającego się wokół podniebienia i bocznych ścian gardła. To zwiększa jego ciężar i w konsekwencji rozluźnione podczas snu mięśnie opadają znacznie niżej niż normalnie. Drogi oddechowe są zatem jeszcze węższe, przez co utrudniony jest dopływ powietrza. – mówi prof. dr hab. Kamal Morshed. Częściej chrapać będą też osoby chorujące na nadciśnienie tętnicze.

Jak zauważa prof. dr hab. Kamal Morshed, niemały wpływ na chrapanie ma stosowanie używek. W tchawicy i krtani palacza zalega ślina, która może powodować obrzęk śluzówki oraz utrudniać przepływ powietrza. Z kolei alkohol działa na mięśnie gardzieli, co zakłóca pracę ośrodka oddechowego. Podobnie działają też wszelkiego rodzaju środki uspokajające i nasenne.

Chrapanie może być groźne! 

specjalista otolaryngologii prof. dr hab. Kamal Morshed z prywatnego szpitala Żagiel Med w Lublinie

specjalista otolaryngologii prof. dr hab. Kamal Morshed z prywatnego szpitala Żagiel Med w Lublinie

Chrapanie na ogół nie jest niebezpieczne. Staje się zagrożeniem dla życia, dopiero gdy towarzyszy mu bezdech, czyli brak przepływu powietrza. Po takim zatrzymaniu oddychania, które może trwać nawet do 60 sekund, następuje bardzo gwałtowny wdech. – opisuje prof. dr hab. Kamal Morshed i dodaje, że zdaniem wielu specjalistów zajmujących się badaniem snu, krótkie przerwy w pobieraniu powietrza zdarzają się prawie każdemu.
Jest to całkiem normalne zjawisko. Jeśli jednak podobna sytuacja zdarza się częściej niż kilka razy w ciągu godziny, możemy mieć do czynienia z zespołem bezdechu sennego. Nieleczenie bezdechu sennego może z kolei prowadzić do chorób serca, zawałów, udarów, nadciśnienia a nawet śmierci.

Niestety problem bezdechu sennego zgłasza niewiele osób. Dzieje się tak m.in. dlatego, że sami zainteresowani nie wiedzą o swoich dolegliwościach. Osoba chrapiąca nie zdaje sobie sprawy z tego, że jej oddech ulega spłyceniu i jak często występują u niej okresy zupełnego zatrzymania oddechu, któremu towarzyszy chrapanie. Stąd tak ważna jest rola partnera obserwującego przebieg snu u osoby chrapiącej, jak i jej samopoczucie w ciągu dnia. – podkreśla prof. dr hab. Kamal Morshed. Wśród objawów tego schorzenia rozpoznaje się: zmęczenie po przebudzeniu, senność w najmniej oczekiwanych momentach, nieuzasadnioną nerwowość, brak koncentracji, bóle głowy czy impotencję. Z kolei w trakcie snu bezdechom może towarzyszyć nadmierne pocenie się czy sinienie z powodu niedostatecznego dotlenienia organizmu.

Prof. dr hab. Kamal Morshed zauważa również, iż dowiedziono, że osoby chrapiące podczas snu mają bardzo często podwyższone tętno i ciśnienie. Taki stan może być jedną z przyczyn schorzeń na tle sercowo-naczyniowym.

Kto znajduje się w grupie ryzyka? 

Chrapiemy niemal wszyscy, jednak najsilniej ta dolegliwość dotyka mężczyzn i pogłębia się u nich z wiekiem. Z kolei odsetek kobiet, które w ciągu nocy świszczą i charczą, szybko rośnie po menopauzie. W tym czasie zaczyna spadać poziom progesteronu. Jest to hormon, który sprawia, że mięśnie są napięte. – tłumaczy prof. dr hab. Kamal Morshed. Podobnie jest z bezdechem sennym. W grupie osób zagrożonych znajdują się przede wszystkim intensywnie chrapiący panowie. Choroba ta dotyka również starsze kobiety, często mające zaburzoną gospodarkę hormonalną. Dodatkowo, ryzyko zachorowania w obu przypadkach zwiększa nadwaga i nadciśnienie.

Gdy chrapanie spędza sen z powiek

Gdy chrapanie spędza sen z powiek

Chrapanie może być też objawem poważniejszego schorzenia, jakim jest bezdech senny. Dlatego nie wolno go lekceważyć. Kiedy należy wybrać się do lekarza?

 Leczenie chrapania 

Tak naprawdę nie ma uniwersalnej metody na rozwiązanie hałaśliwego problemu, jakim jest chrapanie. – przyznaje prof. dr hab. Kamal Morshed i dodaje, że wszystko zależy od przyczyny, z powodu której takie zjawisko występuje. Gdy zmagamy się z otyłością, warto postawić na zdrowy tryb życia i stracić kilka zbędnych kilogramów. Pomóc może również rezygnacja z palenia papierosów czy unikanie picia alkoholu przed snem. Czasem wystarczy zwykła zmiana pozycji podczas spania (np. na boku lub na brzuchu). W przypadku kobiet po menopauzie można zastosować dodatkowo kurację hormonalną. Jednym ze sposobów walki z chrapaniem jest także zażywanie dostępnych bez recepty preparatów (kropli i sprayów do nosa, środków do płukania ust i gardła itd.).

Jeśli przyczyną chrapania są wcześniej wspomniane wady anatomiczne, najlepsze rozwiązanie to zabieg. Przeprowadzany jest w kilkadziesiąt minut i nie wymaga hospitalizacji – mówi prof. dr hab. Kamal Morshed. Jeśli z kolei cierpimy na bezdech senny, kuracja jest dłuższa. Rozpoczyna się ona od dokładnego zbadania tego, w jaki sposób organizm zachowuje się podczas snu. W zależności od diagnozy zmienia się również sposób leczenia. Aby udrożnić górne drogi oddechowe, można wykonać operację przegrody nosowej, podniebienia miękkiego i/lub migdałków podniebiennych, małżowin nosowych lub polipów nosa – wymienia prof. dr hab. Kamal Morshed.

Należy pamiętać o bardzo ważnej roli domowników, którzy obserwując chrapiącego, będą w stanie określić jego zachowanie podczas snu. Jeśli objawy będą niepokojące, powinniśmy jak najszybciej skierować chrapiącego na badania, a także towarzyszyć mu w czasie diagnozy i definiowania dolegliwości. Tylko w ten sposób lekarz może uzyskać pełen obraz stanu zdrowia pacjenta.

Oceń ten artykuł:

1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek (178 głosów, średnia: 4,80 z 5)
zapisuję głos...
Komentarze
  1. martucha180  11 marca 2016 09:40

    Ze zmęczenia to i mnie zdarzało się chrapać. Ale wiem, ze to wielki problem dla obu stron. Kiedyś na wycieczce miałam 3 nieprzespane noce, bo koleżanka tak chrapała, że nie mogłam spać.

    Odpowiedz
  2. Żanett  11 marca 2016 10:24

    O tak, to uciążliwy problem. Zwłaszcza jeśli ktoś chrapie bardzo głośno i do tego ma bezdech. Można wtedy zawału dostać, jak chrapiący przypomni sobie, że należy nawet we śnie oddychać 🙂

    Odpowiedz
  3. Aneta  11 marca 2016 15:58

    Oj, chrapanie potrafi uprzykrzyć życie!

    Odpowiedz
  4. Melrose  11 marca 2016 17:55

    A jednak 😉

    Odpowiedz
  5. gusia.  11 marca 2016 18:24

    Samemu trudno się obserwować podczas snu.Jak widać nie do końca może być zdrowe dla chrapiącego i uciążliwe dla drugiej osoby ,która śpi obok.Jeśli sprawa dotyczy małżonków,przez tą dolegliwość grozi rozdzieleniem w osobnych pokojach 😉

    Odpowiedz
  6. bbo  11 marca 2016 20:13

    Ja nie chrapię, a mój mąż bardzo rzadko. Budzę go wtedy okrzykiem: Przekręć się na drugi bok 😀 Moja córeczka tez czasem chrapie, ale tylko jak ma zakatarzony nosek 🙂

    Odpowiedz
  7. Wusia  14 marca 2016 19:07

    W mojej rodzinie niestety wszyscy chrapią łącznie ze mną a przyczyną w moim przypadku jest krzywa przegroda nosowa.O ile śpię na jednym z boków nie jestem uciążliwa dla otoczenia.Na męża wystarczy cmokanie lub szturchnięcie.

    Odpowiedz
  8. lilkawodna  27 marca 2016 14:32

    Oj chrapanie szkodzi na pewno nie jednej miłości :-). A i zdrowiu i tego co chrapie i tego co śpi z chrapiacym. Wiem o czym mówię. Pamiętam jaka chodziłam niewyspana rozdrazniona i nerwowa.

    Odpowiedz
  9. luna341  23 października 2016 19:09

    Najpierw trzeba znależć przyczynę chrapania a potem zastosować odpowiednie leczenie

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany