Jak zdrowo rozmawiać?

Często nie zwracamy na co dzień uwagi na fakt, że właściwe porozumiewanie się ułatwia nam życie i funkcjonowanie. Podczas komunikowania się przekazujemy, ale i odbieramy wiele sygnałów, z których nie zawsze zdajemy sobie sprawę. Czemu tak naprawdę służy rozmowa w codziennym życiu? Jakie potrzeby jest w stanie zaspokoić? Czy prawdą jest to, że większe znaczenie dla naszych kontaktów z innymi ludźmi ma to, w jaki sposób prowadzimy rozmowy, a mniej istotne to, co podczas nich mamy do powiedzenia?

Poniżej przestawiamy zasady przygotowane przez ekspertów z portalu PoProstuZdrowo.pl, aby komunikowanie dawało satysfakcję i ułatwiało porozumienie:

1.   Mów o tym co czujesz i myślisz w pierwszej osobie liczby pojedynczej.

Wprost wyrażaj swoje przeżycia i przekonania; jeżeli jesteś wesoły i zadowolony, podziel się tym z drugą osobą, jeżeli jesteś zmartwiony lub zły, nie tłum w sobie złych emocji, a wyraź to, co czujesz (lepiej powiedzieć: „Złości mnie, że nie dajesz mi dojść do słowa” niż okazywać złość przez ciskanie w podłogę kolejnego talerza z zestawu obiadowego). Skrywanie własnych odczuć i myśli może stać się dodatkowym źródłem zasilającym już trwający konflikt. Ważne też – szczególnie w rodzinie – by każdy mówił we własnym imieniu. Nawet jeżeli utożsamiasz się z opiniami innych, identyfikujesz się z nimi, staraj się wypowiadać je jako własne, np. zamiast powiedzieć „Mężczyźni są lepszymi kierowcami”, powiedz: „Uważam, że mężczyźni są lepszymi kierowcami”.

2.   Mów zawsze bezpośrednio do drugiej osoby w jej obecności.

W ten sposób od razu możesz uniknąć niejasności i jesteś w stanie od razu wyjaśnić ewentualne nieporozumienia. Oczywiście, szczególnie przy sprawach trudnych, mówienie wprost wymaga wiele odwagi i może wiązać się z silniejszymi emocjami. Jednak w takich sytuacjach przekazywana przez nas informacja jest bardziej szczera – jest jak wyciągnięcie ręki do drugiej osoby, pokazaniem naszych dobrych intencji.

3.   Staraj się zachować spójność pomiędzy wypowiadanymi słowami a komunikatami niewerbalnymi.

Wysyłanie niespójnych komunikatów może powodować dezorientację u rozmówcy, utrudniać właściwe porozumienie, a przede wszystkim wzbudzać podejrzliwość i podważać zaufanie do nas. Sytuacje takie mogą mieć miejsce na przykład, gdy osoba mówi podniesionym, pełnym gniewu głosem, jednocześnie uśmiechając się.

4.   Staraj się w rozmowie zawsze zauważać i rozumieć drugiego człowieka.

Świat przeżyć i odczuć drugiego człowieka jest niepowtarzalny, może znacznie różnić się od naszego. Jednak próba podążania ścieżką jego myśli  i doświadczeń pozwoli nam lepiej drugą osobę zrozumieć. Ten, kto doświadcza zrozumienia i empatii od innych bardziej akceptuje samego siebie. Staje się odważniejszy, wyzbywając się złości, poczucia winy i różnego typu obaw, często mających swe źródło w niepewności i braku akceptacji. Jest bardziej otwarty na przeżywanie pozytywnych emocji i uczuć, potrafi doświadczać i dzielić się z nimi innymi. W konsekwencji, ucząc się wyrozumiałości, sam nabywa umiejętności wczuwania się i lepszego rozumienia drugiego człowieka.

5.   Zrewiduj negatywne i krzywdzące przekonania na temat innych ludzi…

…szczególnie jeżeli wynikają one z niepotwierdzonych opinii. Wszelkie uogólnienia jakie czynimy na temat innych i otaczającego nas świata są niezbędne do porządkowania naszych myśli i wyobrażeń, jednak ich konsekwencją często bywają zbytnie uproszczenia. Szczególnie niebezpieczne są sytuacje, gdy opinie wzmacniamy niepotrzebnymi wyrazami typu: „zawsze” i „nigdy”. Nie zwracamy na nie uwagi, a mocno możemy nimi zranić (np. „Tobie nigdy nic nie wychodzi”, „Ty zawsze się spóźniasz”). Staraj się tworzyć własne osądy i opinie o innych, które będą bardziej rzetelne i będą pasowały do ogólnej oceny. Możesz nie zgadzać się z innymi na temat jakieś osoby, szczególnie jeżeli jest ona niezgodna z Twoja.

6.   Bądź obiektywny w wyrażaniu opinii.

Staraj się zachować równowagę pomiędzy krytyką a pochwałą. Zwracaj uwagę, by dostrzegać w drugiej osobie pozytywne cechy i informować ją o nich. Ludzie mają tendencje do dostrzegania tego, co złe i wyrażania z tego powodu swego niezadowolenia, przyjmując, że pozytywne zachowanie jest czymś naturalnym, niewymagającym pochwały. Moc sprawcza takich miłych słów jest ogromna, a przecież każdy lubi, kiedy mówią o nim i do niego dobrze.