Jak rozpoznać nadwagę? Oblicz BMI

Nadwaga może w krótkim czasie doprowadzić do otyłości. Każdy wie, jak łatwo jest przybrać kilka kilogramów zimą i jak bardzo trudno się ich pozbyć na wiosnę. Nadmierne nagromadzenie tkanki tłuszczowej stanowi obciążenie dla całego organizmu, w szczególności serca, nerek i stawów. Często powoduje chorobę wieńcową serca, cukrzycę typu drugiego, miażdżycę, a nawet udar mózgu. U osób cieszących się dobrym zdrowiem nadwaga występuje niezwykle rzadko.

Jak rozpoznać nadwagę? Co to jest BMI?

Najpopularniejszym sposobem wykrycia nadwagi jest wyliczenie wskaźnika BMI (ang. body mass index, czyli wskaźnik masy ciała). Pozwala on określić nieprawidłowości masy ciała w stosunku do wzrostu osoby badanej. Wskaźnik ten oblicza się wyłącznie u osób dorosłych i nie zaleca się jego stosowania u dzieci poniżej 14 roku życia. Podwyższenie wartości BMI wskazuje na stopień zagrożenia chorobami związanymi z nadwagą. Należą do nich przede wszystkim: nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, choroba niedokrwienna serca oraz cukrzyca. Specjaliści opracowali specjalną tabelę pozwalającą ocenić stopień zagrożenia chorobami związanymi z nadwagą i otyłością. Uwzględnia ona płeć, wagę oraz wzrost osoby badanej. Wyliczenie wskaźnika BMI jest bardzo łatwe. Należy podzielić masę ciała w kilogramach, przez wzrost w metrach, podniesiony do kwadratu.

Normy i interpretacja wyników

Wartość wskaźnika BMI dla wagi prawidłowej wynosi od 18,5 do 24,9. Sylwetka ciała jest wtedy najbardziej proporcjonalna, a człowiek powinien cieszyć się pełnym zdrowiem. Gdy wskaźnik BMI jest mniejszy niż 18,5, oznacza to niedowagę. Może ona być spowodowana niedożywieniem, przemęczeniem lub chorobą. Wskazane jest wykonanie dodatkowych badań kontrolnych oraz zwiększenie masy ciała. Jeśli wskaźnik BMI znajduje się w przedziale 25 – 29,9, wskazuje on na nadwagę. Aby przywrócić optymalną masę ciała, należy ograniczyć kaloryczność spożywanych posiłków, ilość zjadanych słodyczy oraz zwiększyć aktywność fizyczną. Gdy wskaźnik mieści się między 30, a 34,9 oznacza otyłość I stopnia. W utrzymaniu prawidłowej masy ciała bardzo pomocne może okazać się wsparcie dietetyka. Należy zadbać o przywrócenie prawidłowej masy ciała, ponieważ otyłość I stopnia sprzyja rozwojowi nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, miażdżycy i niewydolności krążenia. O otyłości II stopnia (tzw. otyłości klinicznej) mówimy, jeśli wskaźnik BMI znajdzie się w przedziale 35 – 39,9. Zredukowanie wagi jest w tym przypadku niezbędne, ponieważ ryzyko wystąpienia zawału, czy udaru mózgu zwiększa się trzykrotnie. Jeśli wartość BMI przekracza 40, mamy do czynienia z otyłością III stopnia (tzw. otyłość skrajna), która zagraża prawidłowemu funkcjonowaniu całego organizmu. Należy niezwłocznie rozpocząć redukcję masy ciała pod opieką specjalisty. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie https://optymalnewybory.pl/wskaznik-bmi-szybkie-sposob-na-kontrole-wagi/.

BMI – wady i zalety

Wskaźnik BMI nie uwzględnia wieku osoby badanej, co sprawia, że osoby starsze mogą poszczególne granice przedziałów traktować bardziej tolerancyjnie. U osób aktywnych fizycznie często wskaźnik BMI wskazuje na nadwagę, co sugerowałoby zwiększoną ilość tłuszczu w ich organizmie. Jest to mylące, ponieważ osoby te posiadają większą ilość tkanki mięśniowej, a nie tłuszczowej i nie wymagają odchudzania. Chociaż wskaźnik BMI nie pokazuje ilości tłuszczu, jest jednak bardzo przydatny w ogólnej ocenie masy ciała i wskazuje, czy grozi nam nadwaga lub otyłość.

Pamiętajmy, że prawidłowa masa jest niezwykle ważna dla utrzymania zdrowia. Chroni nas przed nadciśnieniem tętniczym, chorobami układu krwionośnego, miażdżycą i cukrzycą.