Infekcja intymna – objawy i leczenie infekcji pochwy

Kiedy objawy ze strony układu płciowo-moczowego powinny skłonić kobietę do wizyty u ginekologa? Jak dochodzi do zakażenia patogenami oraz do rozwoju infekcji? W jaki sposób leczyć grzybicę pochwy, bakteryjne zapalenie i inne infekcje? Sprawdź najważniejsze informacje o chorobach intymnych kobiet i dowiedz się, co zrobić, gdy problem nawraca!

Przyczyny, rodzaje infekcji pochwy i ich objawy

Najczęściej występujące infekcje intymne u kobiet to:

• infekcja grzybicza pochwy – określana również mianem grzybicy pochwy, kandydozy czy drożdżycy. Bezpośrednią przyczyną schorzenia jest zakażenie miejsc intymnych jedną z grup drożdżaków (najczęściej mowa o Candida albicans) podczas stosunku lub po kontakcie z drobnoustrojami w miejscach użyteczności publicznej, takich jak sauna, basen lub siłownia. Obawy kandydozy są dość charakterystyczne i obejmują intensywny świąd miejsc intymnych, a także białe, grudkowate upławy (przypominają wyglądem serek wiejski, dlatego nazywa się je upławami serowatymi). Co istotne – w przebiegu grzybicy pochwy upławy nie wydzielają nieprzyjemnego zapachu;
• infekcja bakteryjna pochwy (waginoza bakteryjna) – pojawia się na skutek namnożenia bakterii o różnym pochodzeniu w obrębie pochwy i sromu. Często diagnozuje się u kobiet obecność chlamydii – bakterii przenoszonej drogą płciową. Do zainfekowania i namnażania bakterii w miejscach intymnych może dojść także podczas okresów osłabienia odporności – po sezonowej infekcji wirusowej czy w trakcie antybiotykoterapii. Objawy infekcji bakteryjnych to upławy – mogą przyjmować różny kolor (od żółtego, poprzez zielonkawy, aż po szary) i łączy je nieprzyjemny, rybi zapach;
• infekcje wirusowe – najczęściej to opryszczka miejsc intymnych wywołana wirusem HSV. Przenosi się podczas kontaktów płciowych, a symptomy choroby w początkowej fazie mogą być nieswoiste, dlatego istotna jest diagnostyka różnicująca u specjalisty. Zaawansowana forma infekcji wirusowej daje objawy w postaci zmian widocznych gołym okiem, takich jak charakterystyczne kłykciny kończyste – niebolesne, wyniesione ponad skórę wypustki, grupujące się w skupiska;
• infekcje pasożytnicze – najczęściej występująca choroba z tej kategorii to rzęsistkowica, wywoływana przez zakażenie pierwotniakami – rzęsistkami. Przenosi się ona drogą płciową, a jej objawy to nieprzyjemnie pachnące, pieniste upławy o żółtozielonym kolorze, a także problemy z oddawaniem moczu – częstomocz lub dyzuria (ból w trakcie oddawania moczu).

W niektórych źródłach do infekcji intymnych zalicza się także zapalenie pęcherza moczowego, które występuje znacznie częściej u kobiet, niż u mężczyzn. Wynika ono zwykle z zainfekowania cewki moczowej bakteriami E. coli, transportowanych z okolic odbytu, poprzez ujście cewki, aż do pęcherza. Objawy zapalenia to przede wszystko uczucie kłucia i ból podczas mikcji, niemożność oddania moczu przy jednoczesnym wypełnieniu pęcherza oraz – w niektórych przypadkach – gorączka.

Więcej informacji o objawach infekcji intymnych, dzięki którym łatwiej rozpoznać konkretną dolegliwość, znajduje się tutaj: https://www.adamed.expert/pacjent/zycie-intymne/infekcje-intymne#rzesistkowica_choroba.

Jak leczy się infekcje pochwy?

Leczenie infekcji pochwy zależy oczywiście od przyczyn wystąpienia schorzenia – inne preparaty stosuje się bowiem w terapii grzybicy pochwy, a inne – w przypadku choroby wywołanej bakteriami. I tak:

• leczenie grzybicy pochwy zazwyczaj opiera się na miejscowym podawaniu preparatu w maści, żelu lub kremie, zawierającego substancje przeciwgrzybicze (zwykle jest to klotrimazol). Leki na grzybicę pochwy często są dostępne także w formie globulek. Kuracja trwa od kilku do kilkunastu dni, natomiast objawy ustępują szybciej – po 1 do 3 dni (natomiast nie należy wówczas przerywać leczenia);
• leczenie bakteryjnej infekcji pochwy jest oparte przede wszystkim na podawaniu antybiotyków (zarówno pod postacią maści, jak i – w cięższych przypadkach – antybiotyków doustnych, działających ogólnoustrojowo). Terapia musi być dobrana w sposób celowany – by antybiotyk faktycznie zwalczał szczep bakterii odpowiedzialnych za zakażenie;
• leczenie chorób wirusowych pochwy i ogólnie – narządów płciowych jest bardziej skomplikowane – wymaga bowiem dopasowania leku przeciwwirusowego (jeśli taki istnieje) do konkretnego patogenu wywołującego zakażenie. Wspomagająco stosuje się preparaty nawilżające, przywracające prawidłową florę bakteryjną oraz przeciwświądowe.

W zapaleniu pęcherza, które – jak zostało to już wspomniane – zalicza się niekiedy do infekcji intymnych – stosuje się antybiotykoterapię (lekiem pierwszego wyboru jest tu preparat oparty na furazydynie). Aby terapia była skuteczna, należy utrzymywać dawkowanie i schemat podawania leku zalecony przez specjalistę.

Od infekcji do infekcji… Poznaj główne przyczyny nieskutecznego leczenia zakażeń pochwy

Nawracające infekcje intymne – co zrobić w takiej sytuacji?

Nawracające infekcje pochwy są sygnałem, który powinien wzbudzić niepokój pacjentki. Taki stan rzeczy może świadczyć o wielu nieprawidłowościach, wśród których wyróżnia się:

• osłabienie odporności, wywołane niezdiagnozowanymi chorobami przewlekłymi;
• infekcję intymną u partnera o utajonym przebiegu;
• rozwój chorób o podłożu metabolicznym – w tym cukrzycę i miażdżycę;
• zaburzenia flory bakteryjnej miejsc intymnych – przykładowo na skutek nieprawidłowej pielęgnacji;
• powikłania po długotrwałym leczeniu antybiotykami, cytostatykami lub lekami immunosupresyjnymi;
• nieprawidłowości w budowie anatomicznej pochwy lub cewki moczowej.

Oczywiście wymienione powyżej schorzenia nie wyczerpują katalogu przyczyn nawracających infekcji intymnych. Z tym problemem koniecznie należy głosić się do ginekologa, który zleci lub wykona odpowiednie badania – w tym badania krwi, USG narządu rodnego i przydatków, posiewy z pochwy i inne – a następnie postawi właściwą diagnozę i dobierze odpowiednie leczenie. Warto pamiętać o tym, że nawroty chorób narządów rodnych (niezależnie od tego, czy są to infekcje bakteryjne, wirusowe czy może grzybicze) mogą doprowadzić do rozwoju poważniejszych schorzeń, a nawet do problemów z płodnością.

Źródła:

1. Miller, MD, Nawrotowe zapalenie sromu i pochwy – porady dotyczące leczenia [w:] Ginekologia po Dyplomie 05/2014
2. E. Stefanowicz, Grzybicze zapalenie sromu i pochwy (świąd sromu). Jakie są powody i sposoby leczenia grzybicy pochwy i sromu [w:] Medycyna Praktyczna, 07.01.2021
3. Romanik, A. Wojciechowska-Wieja, G. Martirosian, Zapalenie pochwy powodowane przez bakterie tlenowe – problemy diagnostyki i leczenie [w:] Ginekologia Polska 6/2007
4. Zimmer, H. Huras, P. Kamiński, A. Karowicz-Bilińska i inni, Rekomendacje Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników – zastosowanie antyseptyków w przypadkach nieswoistych stanów zapalnych pochwy [w:] Ginekologia i Perinatologia Praktyczna 2020, tom 5, nr 2

Artykuł sponsorowany