Polecamy: „Idź krok po kroku” Erlinga Kaggego – idealna na lato lektura o zaletach chodzenia i odnajdywaniu własnej życiowej drogi

Spacer podziemnymi kanałami Nowego Jorku. Wędrówka przez niekończące się tunele kolejowe. Przeciskanie się w pośpiechu przez gęstniejący tłum w metrze… To zaledwie kilka „podróży”, jakie odbędziemy ramię w ramię z Erlingiem Kagge. Wiele z nich będzie przepełnionych ciszą. Pozwolą się nam zatrzymać, przynosząc możliwość pełnego odkrywania nowych miejsc. Co więcej, każdy krok będzie oddalał nas od konieczności wizyt w placówkach medycznych.

Jednak chodzenie przynosi nie tylko korzyści fizyczne. W pierwszej kolejności rozwija ludzką psychikę i to właśnie na tym zbawiennym działaniu wędrówek skupia się autor „Idź krok po kroku”.

Badania dowodzą, że czas spędzony na chodzeniu, niezależnie czy jest to zwykły półgodzinny spacer po mieście czy długodystansowe przemierzanie górskich szlaków, ma pozytywny wpływ na ćwiczenie zmysłów, uważność i koncentrację. Kagge zachęca więc do odrzucenia tradycyjnych barier i pielęgnowania idei spacerów dla przyjemności – bez wymuszonego pośpiechu, planowania czy określania z góry kierunku. Za przykład daje czytelnikowi wzruszającą historię swojej córki, która uczy się dopiero stawiać pierwsze kroki. Małe dziecko nie potrafi oczywiście samodzielne pokonać dużego dystansu bez upadku, ale odczuwa silny imperatyw wstania i kontynuowania chodzenia. Nie określa też kierunku, w którym idzie ani nie ogranicza w żaden sposób swojej przestrzeni życiowej. Autor bierze sobie ten naturalny mechanizm za wzór. Uważa, że najważniejsze to wstać i postawić pierwszy krok, niezależnie od celu.

Książka Kagge jest także aktem buntu przeciw szybkiemu, bezwzględnemu i głośnemu współczesnemu światu, trwającemu w wiecznej pogoni za materializmem i konsumpcją. Stanowi wezwanie do tego, aby zwolnić i wyjść, choćby na kilka chwil, poza schemat wypełnionego ograniczeniami, zorganizowanego życia. Kagge radzi przekornie: rób przeciwnie do tego, jak czujesz. Nie zawsze, ale czasami. Pójdź dalej. Zbocz ze znanej ci, pozornie bezpiecznej drogi. Wybierz raz w życiu trasę, która na pierwszy rzut oka wydaje Ci się absurdalna. I nie wmawiaj sobie z góry, że poszedłeś niewłaściwą drogą.