Dyskopatia – poważny problem kręgosłupa

Dyskopatia jest schorzeniem często mylonym z bólem pleców. Tymczasem jest to poważne i wymagające leczenia zwyrodnienie krążka międzykręgowego. Jak rozpoznać chorobę i jak ją leczyć, mówi dr Rafał Mikusek ze Szpitala Centrum ENEL-MED.

fot. pexels-karolina-grabowska-4506077

Zobacz także:  Kręgosłup za biurkiem – jak unikać bólu

W 95% przypadków dyskopatia ma podłoże genetyczne – słabe włókna kolagenowe wokół tzw. tarczy międzykręgowej są znacznie bardziej narażone na działanie czynników zewnętrznych. Choroba ujawnia się zazwyczaj nagle, w wyniku urazu, np. upadku, utrzymującej się długo złej pozycji siedzącej czy nieprawidłowego przenoszenia ciężkich rzeczy, w tym również zakupów.

Dyskopatia – najczęstsze objawy:

• silny i tępy ból w odcinku lędźwiowym oraz lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa – powstaje on na skutek uszkodzenia krążka międzykręgowego,
• ból korzeniowy, promieniujący na miednicę oraz kończyny dolne,
• czasami występują również zaburzenia czucia albo uczucie mrowienia w nogach i stopach.

Z pewnością żadnego z powyższych symptomów nie można lekceważyć. „Każdą dłużej utrzymującą się bolesność należy skonsultować ze specjalistą ortopedą. Diagnostyka dyskopatii opiera się przede wszystkim na zdjęciu rentgenowskim oraz rezonansie magnetycznym (MRI). Uzyskany na tej podstawie obraz pozwala potwierdzić dyskopatię i zastosować odpowiednie leczenie” – mówi dr Rafał Mikusek ze Szpitala Centrum ENEL-MED.

Terapia zachowawcza – pierwsze podejście

W większości zdiagnozowanych przypadków podstawową formą leczenia jest tzw. terapia zachowawcza. Stosuje się ją w trakcie wystąpienia okresu bolesności. Wskazana jest wówczas pozycja leżąca i przyjmowanie przepisanych środków przeciwzapalnych. Wielu osobom ulgę przynosi leżenie na wznak na twardym podłożu z lekko podniesionymi nogami. Odciążające dla kręgosłupa jest również ułożenie ciała w tzw. trójzgięciu, w stawach biodrowych oraz kolanowych, np. pozycja embrionalna. Niektórym pacjentom zmniejszenie dolegliwości bólowych przynosi także wolne spacerowanie po twardym i jednolitym podłożu. Po tym okresie u większości osób następuje poprawa.

Pomocne mogą być także akupunktura, miejscowa krioterapia, fizykoterapia czy terapia manualna. Niestety przynoszą one ulgę one tylko na krótki czas i nie przekładają się na ogólne samopoczucie chorego ani nie przyspieszają jego powrotu do sprawności.

„W okresie terapii zachowawczej powinno się wystrzegać schodzenia i wchodzenia po schodach, dźwigania ciężarów, rotacji kręgosłupa, zbyt częstego zginania się i czynności wymagających dużego napięcia mięśni przykręgosłupowych. Zaleca się raczej leżenie i ograniczanie ruchu do minimum, zwłaszcza przez pierwsze 1-3 dni, aż do ustąpienia dużej bolesności” – dodaje specjalista ortopeda.

W trakcie leczenia i po nim pacjent powinien pozostawać pod opieką specjalisty, dzięki temu możliwe będzie przeciwdziałanie dalszemu postępowi choroby.

Leczenie chirurgiczne – ostateczność

Operację zaleca się pacjentom, u których wystąpiło znaczne uszkodzenie krążka międzykręgowego, został zajęty kanał kręgowy bądź występuje ogromny i nieustępujący ból promieniujący na miednicę i kończyny dolne. Także odczuwalny czasowy paraliż jest wskazaniem do zabiegu chirurgicznego. Kwalifikują się do niego również pacjenci, u których występują silne ataki bólowe mniej więcej 2-3 razy w roku.

Najczęściej stosowaną metodą operacyjną w leczeniu dyskopatii jest usunięcie krążka międzykręgowego, a podczas zabiegu stosuje się tzw. mikroskop obrazowy.

Konsultacja eksperta:

dr Rafał Mikusek – specjalista ortopedii i traumatologii ze Szpitala Centrum ENEL-MED. Ekspert medycyny sportowej, członek Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Chirurgii Artroskopowej. Swoje kwalifikacje podnosi podczas licznych polskich oraz zagranicznych szkoleń i konferencji.