Co wiesz o zielonej herbacie?

Herbata zielona stanowi znakomite towarzystwo dla wielu potraw – zaostrza apetyt, oczyszcza podniebienie po sutych, tłustych posiłkach, jest doskonałym antraktem pomiędzy obiadem a deserem, uchodzi za odświeżający digestif. Przez niektórych sommelierów zielona herbata bywa polecana jako afternoon tea – lekko kwaskowa Dilmah Green Tea with Lemongrass and Lemon z pewnością interesująco przełamie smak popołudniowych słodkości.

Herbata zielona pochodzi z tego samego krzewu, Camellia sinensis, z którego wytwarzana jest herbata czarna. Odmienny sposób przetwarzania liści sprawia jednak, że zielona herbata różni się od czarnej nie tylko kolorem suchych liści, ale również nieco jaśniejszą barwą naparu i delikatniejszym smakiem. To, co łączy oba rodzaje herbat, to ich walory zdrowotne.

W procesie przetwarzania – w odróżnieniu od czarnej, zielona herbata nie jest poddawana tzw. fermentacji, dzięki czemu nie dochodzi do utlenienia zawartych w niej polifenoli. Do niedawna uważano, że zielona herbata zawiera najwięcej aktywnych antyutleniaczy i że tylko jej katechiny (czyli nieutlenione polifenole) nadają herbacie zdrowotnych właściwości. Badania prowadzone w ostatnich latach dowiodły jednak, że theaflawiny i thearubigininy obecne w czarnych herbatach są równie efektywnymi antyutleniaczami. Oznacza to, że rozwój wolnych rodników jest powstrzymywany zarówno przez zieloną, jak i czarną herbatę. Co ciekawe wypijając pięć filiżanek herbaty (niezależnie od jej koloru) dostarczamy swojemu organizmowi tyle przeciwutleniaczy, co zjadając dwie dużej wielkości porcje owoców lub warzyw. Zdaniem amerykańskiego badacza Johna Weisenburgera z Institute of Cancer Prevention w Valhalla herbata jest aż dziesięć razy bogatsza w polifenole od owoców i warzyw.

Dzięki zawartości polifenoli i fluoru każda herbata ma działanie przeciwpróchnicze. Blokuje ona w 95% dostęp bakterii do cukru i tworzenie zmian próchniczych. Badania wskazują także, że herbata pomaga ograniczyć odkładanie się tłuszczu w tętnicach i zapobiega powstawaniu miażdżycy. Zauważono też, że takie ?antytłuszczowe? działanie jest najskuteczniejsze, kiedy napar wypija się w trakcie, albo tuż po sutym posiłku.

Chcąc zadbać o swoje zdrowie, przy wyborze herbaty warto kierować się nie tyle jej rodzajem, ile świeżością liści. Najwięcej walorów zdrowotnych posiadają te zapakowane hermetycznie w miejscu zbioru (np. na Cejlonie), a nie tysiące kilometrów od plantacji (np. w Unii Europejskiej).

Herbata jest nie tylko zdrowa, ale przede wszystkim bardzo smaczna. Z zielonej herbaty można np. przyrządzić wyśmienite drinki.

Przepis na: Babeczki z zieloną herbatą matcha, polewą czekoladową i pistacjami

O zielonej herbacie można powiedzieć wiele, ma ona bowiem bogatą, wielowiekową tradycję, z którą wiąże się wiele ciekawostek. Chińczycy – którzy wynaleźli wszystkie znane rodzaje herbaty począwszy od białej, poprzez żółtą, zieloną, ulung, czarną, aż po pu-erh – od zawsze traktowali zieloną herbatę jako najszlachetniejszy napój pod słońcem. Nie tylko pili ją, ale też pisali o niej poematy, rozprawy medyczne, a nawet traktaty religijno-filozoficzne. W Japonii powstał na jej cześć słynny, praktykowany do dziś rytuał Drogi Herbaty Cha-do. Jej magia zawładnęła także wyobraźnią Maghrebu. Marokańskie kobiety przygotowują ją w małych, ozdobnych szklaneczkach ustawionych na srebrnej tacy, dodając do naparu liście mięty. Ta uczta to symbol gościnności – odbywa się zazwyczaj na kolorowym, zdobnym we frędzle dywanie. Zdziwienie turystów podróżujących przez Saharę budzi z kolei Timia – ceremonia, podczas której Beduini gawędząc, popijają zieloną herbatę i podgryzają wypiekane w piasku placki zbożowe z dodatkiem skwaśniałej serwatki oraz papkowatej kessery (herbaty z masłem i miąższem suszonych moreli).