Chcesz zmienić swoją dietę na zdrowszą? Zmieniaj ją powoli!
– Osoby, które z dnia na dzień próbują zmienić swoją dietę, zwykle ponoszą porażkę – mówi Agnieszka Sienkiewicz, diet coach Programu W 90 DNI do EKO. – Silna wolna szybko się kończy i wracają do starych nawyków. Co więcej, takie nagłe przestawienie się na nowy sposób odżywiania może zaszkodzić naszemu organizmowi – dodaje dietetyczka. Jak więc skutecznie i zdrowo wprowadzać zmiany do swojego menu? Metodą małych kroków!
fot. freepik, QuadGraphics
METODA
Początki metody małych kroków to lata 50. XX wieku. – Japonia, koncerny typu Toyota, Sony wprowadziły model zarządzania zgoła odmienny od zachodnio-europejskiego – opowiada Anna Grabowska, psychodietetyk – Mowa tu o filozofii kazein (kai – zmiana, zen – dobry), której przyświeca myśl „żyj tak, abyś każdego dnia mógł stwierdzić, że jesteś lepszy niż byłeś wczoraj”. Jest to ciągłe doskonalenie się poprzez wprowadzanie drobnych zmian. – tłumaczy Anna Grabowska.
Metoda kazein została wkrótce rozszerzona również na obszary poza zarządzaniem – okazało się, że świetnie się sprawdza w rozwoju osobistym.
MAŁYCH
Za decyzją o zmianie diety stoją oczekiwania (schudnę, poprawię swój wygląd, samopoczucie, zdrowie). Im większe oczekiwania, tym droga do celu wydaje się odleglejsza i trudniejsza. Większość z nas szybko tą drogą się zmęczy – i albo z niej zrezygnuje i powróci do starych nawyków, albo będzie szukać drogi na skróty, która zaprowadzi do nikąd.
Co zrobić, aby tak się nie stało? Drogę do dietetycznego celu trzeba podzielić na krótsze, mniejsze odcinki. Celem jest dzisiejszy dzień – dziś wybiorę owoc zamiast batona, dzięki czemu już dziś odniosę mój mały sukces (nawet jeśli do ostatecznego celu jeszcze daleko). Taka codzienna dawka satysfakcji dodaje pewności siebie i wiary, że potrafimy realizować cele. W metodzie małych kroków na satysfakcję nie trzeba czekać, bo dostajemy ją realizując każdy mały krok. Małe kroki oznaczają mało jednorazowego wysiłku, ale potężną moc samozadowolenia i chęci do dalszego działania.
KROKÓW
Łatwiej znajdziemy wymówkę od biegania (nie mam odpowiednich butów / nabawię się kontuzji / zmęczę się itd.) niż od spacerowania (każde buty / zero kontuzji / czysty relaks). Dlatego zmiany lepiej wprowadzać „spacerkiem”. Krok za krokiem. Bo każdy, najmniejszy nawet krok przybliża nas do celu. Natomiast zbyt szybkie tempo, narzucone na początku drogi, kiedy wprawdzie jesteśmy jeszcze pełni entuzjazmu (bo jeszcze niewiele zrobiliśmy), ale brakuje nam kondycji (patrzy wyżej). Szybkie tempo szybko nas zmęczy.
W metodzie małych kroków zmiana odbywa się bez rewolucji, lecz systematycznie. Codzienna wytrwałość sprawia, że osiągnięte wreszcie zmiany mają trwały charakter.
Małe kroki pomagają wybierać jedzenie w sposób świadomy, bo skupiają się na tym, co tu i teraz. Większość z nas zdaje się na co dzień albo na „automatycznego pilota” – wybierając do jedzenia to, co zawsze (zachowania zwyczajowe), lub druga opcja – sięgamy po to, na co mamy chwili ochotę (zachowania impulsywne). Kiedy powoli acz systematycznie kroczymy, łatwiej nam wyłapywać nasze przyzwyczajenia, dostrzegać nasze motywacje i je zmieniać.
Ile małych kroków potrzeba?
Pierwsze efekty ze zmiany sposobu odżywiania na lepszy, zdrowszy, naturalniejszy odczujemy już po 3 tygodniach. Już po takim czasie nasz organizm przyzwyczai się do nowych zasad, nie będą one nam sprawiały większych trudności, bo będą już częścią naszego własnego stylu odżywiania się. Tyle też wystarczy, aby przywrócić do naturalnej wielkości swój żołądek, który wcześniej był rozciągnięty przez nadmierne objadanie się.
Prawdziwe, głębokie zmiany w ciele (na poziomie komórkowym) pojawią się natomiast po ok. 90 dniach. Krwinka czerwona żyje ok. 120 dni, ale już po 90 zauważamy symptomy odnowy krwi i zmiany jej jakości. W miarę jak stare komórki w krwiobiegu są zastępowane komórkami powstałymi z nowego materiału, nasze samopoczucie stopniowo się poprawia.
Pamiętajmy, żeby zmian w naszym menu nie wprowadzać drastycznie. Jeśli wprowadzamy całkowicie nowe składniki do diety, to nawet jeśli są one zdrowe, nasz organizm może „nie wiedzieć” lub „nie pamiętać” jak je trawić. Z kolei, jeśli odstawiamy gwałtownie inne elementy pożywienia, naszemu organizmowi będzie ich „brakowało”. W obu przypadkach pojawią się dolegliwości jak niestrawność, uczucie ciężkości. – Bądźmy łagodni dla naszego ciała i pomóżmy mu się przyzwyczaić do nowych nawyków stopniowo – zaleca Agnieszka Sienkiewicz.
Wystrzegajmy się też „super diet”, które zbyt szybko mają nas odchudzić. Tkanka tłuszczowa to tkanka „śmieciowa”, zbudowały ją składniki, których organizm nie umiał strawić (było ich za dużo i złej jakości). Jeśli zbyt szybko będziemy chcieli pozbyć się tłuszczu, to upchane w nim złogi, raptownie uwolnione mogą doprowadzić nawet do zatrucia.
Oceń ten artykuł:
(172 głosów, średnia: 4,51 z 5)
zapisuję głos...