Ból stawu skokowego - jakie może mieć przyczyny?

Za co odpowiada staw skokowy?

Prawidłowe funkcjonowanie stawu skokowego jest niezwykle ważne dla naszego codziennego funkcjonowania. To dzięki niemu możliwe jest poruszanie się, w tym bieganie, skakanie czy chodzenie, a także zachowanie równowagi podczas stania. Nieleczone urazy stawu skokowego nie tylko mają tendencję do nawracania, lecz także mogą mieć wpływ na pozostałe stawy nogi (kolanowy czy biodrowy), a nawet na nasz kręgosłup. Dlatego właśnie tak ważna jest odpowiednia diagnostyka typu urazu oraz jak najszybsze wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Przyczyny bólu stawu skokowego

Przyczyny bólu stawu skokowego można podzielić na dwie podstawowe grupy:

wynikające z urazów lub nadmiernego obciążenia stawu,
pojawiające się w wyniku chorób reumatoidalnych.

Przeciążenie stawu najczęściej dotykają sportowców, osoby po 65. roku życia, a także osoby o nadmiernej masie ciała. Do najpowszechniejszych urazów należą natomiast skręcenia i zwichnięcia kostki, a w niektórych przypadkach także złamania. Ból stawu pojawia się nie tylko tuż po wypadku, lecz także na skutek nieprawidłowo prowadzonej rehabilitacji. Nierzadko źródłem problemu jest też zerwanie ścięgna Achillesa. W przypadku sportowców, szczególnie piłkarzy, istnieje również ryzyko nadwyrężenia stawu, co skutkuje powstaniem konfliktu przedniego lub tylnego stawu skokowego. Na kości piszczelowej powstaje wtedy ograniczająca ruch wyrośl kostna.

Do schorzeń powodujących ból w stawie skokowym zalicza się przede wszystkim zapalenie kaletki lub ścięgien. Do poważniejszych schorzeń reumatycznych wywołujących tę dolegliwość należą też RZS (reumatoidalne zapalenie stawów) oraz dna moczanowa.

Diagnostyka bólu stawu skokowego

Diagnostyką stawu skokowego zwykle zajmuje się ortopeda. Jeśli po zebraniu wywiadu od pacjenta lekarz podejrzewa uraz, zwykle zaleca badanie RTG. Kolejnym krokiem, pozwalającym na uzyskanie precyzyjnego obrazu ewentualnych uszkodzeń, jest wykonanie USG stawu skokowego oraz rezonansu magnetycznego. Jeżeli jednak lekarz podejrzewa u pacjenta chorobę reumatyczną, jednym z ważniejszych zaleconych badań będą testy z krwi. Należą do nich: morfologia, OB (odczyn Biernackiego), badanie CRP (odczyn białka C-reaktywnego, jego podwyższone stężenie może świadczyć o RZS), badanie RF (czynnik reumatoidalny), odczyn Waalera-Rosego (nie pojawia się u osób zdrowych, jego obecność często wskazuje na chorobę reumatyczną), stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi (pomaga rozpoznać dnę moczanową), badanie przeciwciał anty-CCP (pozwala rozpoznać RZS na wczesnym etapie choroby) i badanie stężenia antystreptolizyny (inaczej ASO, pozwalające wykryć zakażenie paciorkowcem, które może mieć wpływ na rozwój chorób reumatycznych). Wiele chorób reumatoidalnych ma podłoże autoimmunologiczne. Do czynników ryzyka zalicza się występowanie takich schorzeń w rodzinie. Niepokojącym sygnałem powinien być nie tylko ból stawów, lecz także ich sztywność, obrzęki, zmiany skórne czy ograniczenie ruchów.

Leczenie w bólu stawu skokowego

Leczenie bólu stawu skokowego zależeć będzie przede wszystkim od przyczyny występowania problemu. W przypadku urazów konieczna może być stabilizacja stawu, fizjoterapia, a nawet zabieg operacyjny. Niekiedy dobre rezultaty dają również iniekcyjnie podawane kwas hialuronowy oraz osocze bogatopłytkowe. W przypadku stanów zapalnych podaje się leki z grupy NLPZ, czasem także kortykosteroidy (wprost do stawu). Lekarz może zalecić również leki przeciwbólowe.

W przypadku chorób reumatycznych stosuje się ponadto terapię bólu oraz zwalczanie stanu zapalnego oraz fizjoterapię. Najważniejsze jest jednak wpływanie na spowolnienie rozwoju choroby poprzez regularne podawanie przeznaczonych do tego preparatów. Schorzenia reumatyczne mają bowiem zwykle charakter postępujący i nieleczone mogą prowadzić do poważnych powikłań.

Artykuł sponsorowany