Superksiężyc – rzadkie zjawisko astronomiczne. Ekspert podpowiada jak je sfotografować

Fotografowie z całej Europy, w tym popularyzator astronomii, Karol Wójcicki, zarejestrowali zjawisko największego superksiężyca od 70 lat

Karol Wójcicki i wielu znanych fotografów europejskich utrwaliło na pięknych, szczegółowych zdjęciach intrygujące zjawisko astronomiczne nazywane potocznie superksiężycem. Można je było zaobserwować wieczorem 14 listopada 2016 r.

źródło: Sony.pl – fot. Karol Wójcicki Kędzierówka koło Warszawy (a7SII, SEL70200GM)

Co to jest superksiężyc?

Superksiężyc występuje gdy Księżyc będący w pełni zbliży się do Ziemi na minimalną odległość. To niecodzienne zjawisko można zaobserwować tylko raz na rok lub raz na dwa lata, ale w 2016 roku tak wyjątkowy Księżyc pojawia się aż trzykrotnie.

Znany popularyzator astronomii, Karol Wójcicki użył pełnoklatkowego aparatu Sony a7S II z obiektywem G Master Sony FE 70-200 mm f/2.8 (SEL70200GM) i wykonał w Kędzierówce koło Warszawy nadzwyczajne zdjęcia przedstawiające superksiężyc. Tę wyjątkową okazję wykorzystało również wielu fotografów z całej Europy, a efekty ich pracy tworzą wyjątkową galerię zjawiska.

Fotografie ukazują niecodzienny rozmiar tarczy Księżyca i zachwycają szczegółowością.

— Nieczęsto nadarza się okazja do wykonania takich zdjęć — mówi Yann Salmon Legagneur (dyrektor ds. marketingu produktów do obrazowania cyfrowego w Sony Europe). — Decydujące znaczenie mają w tym przypadku nie tylko czynniki lokalizacyjne i pogodowe, lecz również możliwości sprzętu. Zdjęcia wyraźnie pokazują, że połączenie najwyższej jakości obiektywów Sony G Master z możliwościami pełnoklatkowych aparatów serii a7, dają fotografowi maksimum możliwości.

źródło: Sony.pl – fot. Albert Dros – Supermoon Benelux – Schermerhorn (a7RII, SEL70200GM, SEL20TC)

Jak sfotografować superksiężyc?

Listopadowy superksiężyc to druga z trzech odsłon tego zjawiska w 2016 roku. Na następne nie trzeba będzie czekać zbyt długo: kolejna możliwość obejrzenia superksiężyca nadarzy się 14 grudnia. Karol Wójcicki, podpowiada, jak sfotografować następny superksiężyc:

„Moją ulubioną porą na fotografowanie Księżyca jest jego wschód.To najpiękniejszy etap podczas pełni, gdy Księżyc wyłania się zza horyzontu, wisi nad drzewami, jego kolory są zniewalające a tarcza wydaje się być taka ogromna. Jednak z tym zjawiskiem jest związana pewna iluzja optyczna. Gdy Księżyc zaczyna wschodzić, mamy wrażenie że jego tarcza jest niezmiernie duża, lecz tak naprawdę jest to tylko złudzenie. Podczas wchodu, Księżyc będący w pełni jest oddalony od ziemi o dodatkowe 6000 km. Później, im wyżej Księżyc się znajduje, tym odległość dzieląca go od nas maleje. Aby w pełni uchwycić to zjawisko i przekonać się, o rzeczywistym rozmiarze satelity wystarczy zrobić dwa zdjęcia – pierwsze podczas wschodu Księżyca drugie około północy. Porównując je łatwo można zauważyć różnicę. Teleobiektyw może okazać się bardzo przydatnym sprzętem podczas robienia zdjęć tego typu.”

Sześć rzeczy, które warto wiedzieć o superksiężycu:

źródło: Sony.pl – fot. Mario Lubio Supermoon Iberia – Madrid (a7RII, SEL70200GM, SEL20TC)

1. Zjawisko superksiężyca występuje, gdy krążący po eliptycznej orbicie Księżyc w pełni bądź w nowiu znajdzie się w minimalnej odległości od Ziemi. Może się on wówczas wydawać o 7% większy i o 30% jaśniejszy od typowego Księżyca w pełni.

2. Autorem popularnego dziś pojęcia „superksiężyc” jest astrolog Richard Nolle, który w 1979 roku zdefiniował je jako „Księżyc w nowiu lub w pełni, który znajduje się w najmniejszej odległości od Ziemi na danej orbicie lub jest bliski osiągnięcia takiej odległości (w granicach 90%)”.

3. Aby można było mówić o „superksiężycu”, odległość między Księżycem a Ziemią nie może przekraczać około 364 000 kilometrów. Zdarza się to zazwyczaj raz na 14 miesięcy. W listopadzie 2016 księżyc znalazł się w odległości 356 523 kilometrów, czyli najbliżej Ziemi od początku tego stulecia. Superksiężyc nie wystąpi jednak w 2017 roku.

4. Ze względu na małą odległość od Ziemi tarcza Księżyca robi wrażenie znacznie większej, przez co idealnie nadaje się do fotografowania.

5. Zimą superksiężyc jest większy. Wynika to z faktu, że w grudniu każdego roku Ziemia znajduje się najbliżej Słońca, którego grawitacja dodatkowo przyciąga Księżyc do naszej planety. W konsekwencji wydaje się on większy i jaśniejszy niż przez pozostałą część roku.

6. Z czasem superksiężyce będą coraz mniejsze, bo Księżyc stopniowo opuszcza orbitę okołoziemską, oddalając się od nas w tempie 3,8 cm rocznie.

A czy wy próbowaliście uchwycić kiedyś księżyc na zdjęciu?